عاقبت یک روز مغرب محو مشرق می شود
عاقبت غربی ترین دل نیز عاشق می شود
 
شرط می بندم زمانی که نه زود است و نه دیر
مهربانی حاکم کل مناطق می شود

دلم برای تو امشب تنگ است ای گل نرگس!
ببين زمانه چه ننگ است ای گل نرگس!

غمی به گوشه قلبم كمين همی كرده است
زمانه با من بر سر جنگ است ای گل نرگس!

در تمناي نگاهت بي قرارم تا بيايي
من ظهور لحظه ها را مي شمارم تا بيايي

خاک لايق نيست تا به رويش پا گذاري
در مسيرت جان فشانم، گل بکارم، تا بيايي

بريده شد نفسم در ميان اين زندان
به دامن چمن و لاله زار خواهم رفت

تمام جسم و وجودم فداي ديدارش
چو تشنه اي به دل چشمه سار خواهم رفت