در راه نماز جان بیفشاند  علی

 بر خلق نماز را شناساند علی

 با این همه چون شهید شد در محراب

 گفتند مگر نماز می خواند علی

“انس بن مالك” از پيامبر (ص) نقل كرده كه فرمودند:

 ماه مبارك به شما رو آورده است و در اين ماه شبي است كه برتر از هزار ماه است و هر كس از فيض شب قدر محروم گردد، از تمام خيرات بي‌نصيب مانده است و محروم نمي‌ماند از بركات شب قدر، مگر كسي كه خويشتن را محروم كرده است.

از امام باقر (ع) نيز درباره به وجود آمدن شب قدر نقل است:

 كه اگر خداوند كارهاي مؤمنان را چند برابر نكند به سر حد كمال نمي‌رسند، اما از راه لطف كارهاي نيكوي آن‌ها را چند برابر مي‌فرمايد تا كاستي هايشان جبران شود.

حضرت علی علیه السلام : خداوند روزه را برای آزمایش اخلاص مردم واجب فرموده است، که روزه در اخلاص عمل بسیار مؤثر است، یعنی کسی که روزه می‏گیرد و تمامی روز را با همه امکان بخوردنیها و آشامیدنی‏هایی که در اختیار دارد، در عین حال امساک می‏نماید، جز اخلاص به پیشگاه حضرت حق مفهومی دیگر ندارد، و در قسمتی از نهج البلاغه می‏فرماید: «و صوم شهر رمضان فانه جنة من العقاب‏»  و یکی از دلائل وجوب روزه این است که روزه ماه رمضان سپر است از عقاب الهی، یعنی روزه موجب غفران و آمرزش گناهان و معاصی انسان است، که به وسیله روزه نجات از آتش جهنم و عقوبت پروردگار به دست می‏آید.

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

قَد وَکَّل اللهُ بِکُلِّ شَیطانٍ مَرِیدٍ سَبعَةً مِن مَلائِکَتِهِ فَلَیسَ بِمَحلولٍ حتّی یَنقَضِیَ شَهرُکُم هذا 

 خداوند بر ھر شیطان سركشى ھفت تن از فرشتگان خود را گمارده است كه تا پايان اين ماه ھمچنان در بند آن ھا مى باشد.

حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم :

 هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّار

رمضان ماهى است كه ابتدايش رحمت است و ميانه ‏اش مغفرت و پايانش اجابت و آزادى از آتش جهنم.

 ابن ‏شهرآشوب روايت کرده است که چون ابوسفيان به مدينه آمد و مي‏خواست که امان از حضرت رسالت (صلي الله عليه و آله و سلم) بگيرد، به خدمت حضرت اميرالمؤمنين (عليه‏السلام) آمد که آن حضرت را شفيع کند، حضرت قبول نکرد، جناب فاطمه (عليهاالسلام) در پس پرده بود، جناب امام حسن (عليه‏السلام) چهارده ماهه بود و تازه به رفتار آمده بود، ابوسفيان گفت: اي دختر محمد اين طفل را براي من شفيع گردان نزد جد خود، پس امام حسن (عليه‏السلام) پيش آمد، به يک دست بيني ابوسفيان را گرفت و به دستي ديگر ريش او را، به قدرت حق تعالي به سخن آمد گفت: بگو لا اله الا الله محمد رسول الله تا من شفاعت کنم نزد جد خود براي تو، پس حضرت اميرالمؤمنين (عليه‏السلام) فرمود: حمد مي‏کنم خداوندي را که از آل محمد (صلي الله عليه و آله و سلم) نظير يحيي بن زکريا را به وجود آورد، چنانچه حق تعالي در حق او مي‏فرمايد که «وَ آتَيْناهُ الْحُکْمَ صَبِيّاً.» سوره مریم آیه ۱۲

تو آمدي، رمضان سفره ضيافت شد

شب تولد تو تازه ماه رؤيت شد 

همين كه در دو جهان كار تو كرامت شد

خيال من دگر از روز حشر راحت شد 

به شكر آنكه براي خدا حسن شده اي

چهار ركعت يوميه هاي من شده اي 

هميشه پشت در خانه تو مهمان است

بيا ز خانه كه در كوچه راهبندان است 

هرآنكسي كه گدايت نشد، پشيمان است

الا كه گوشه اي از سفره ي تو ايران است 

چه خوب ميشد اگر قبر تو در ايران بود

شب ولادت تو صحن تو چراغان بود

بند هفت، هفت تا اتاق داشت و يك سالن بيست مترى. جا نبود. دو طرف راه روى دومترى را هم تخت زده بودند. تخت هاى سه طبقه آهنى كف چوبى، با يك پتو كه هم زيرانداز بود، هم بالش، هم روانداز. تازه واردها بايد روى زمين مى خوابيدند. تخت مال سابقه دارها بود. عبداللّه شب ها جايش را مى داد به يكى از تازه واردها. مى گفت نصفه شب كه مى خواهد از تخت بيايد پايين براى نماز، سر و صدا مى شود. اما روزها جاش طبقه ى سوم تخت بود. مى نشست آن بالا و كتاب مى خواند.   عبدالله ميثمي

روزی امام صدر در یک کلیسا ( یا دانشگاه ) سخنرانی بسیار موثر و جذابی ایراد کرد و همه را مجذوب نمود. اواخر سخنرانی یک خانم جوان و زیبا که از این توفیق یک عالم مسلمان بسیار دلخور بود به دوستانش گفت : من می دانم چه طور حالش را بگیرم و ضایعش کنم ! و بلا فاصله پس از پایان سخنرانی در حالیکه همه را متوجه خود کرده بود جلورفت و دستش را به طرف ایشان دراز کرد . ایشان طبق عادت دستشان را روی سینه گذاشتند. او هم که منتظر همین بود پرسید : می خواهید نجس نشوید ؟ ( و به همان موضوعی اشاره کرد که مشکل سو تفاهم خانم هاست و شبهه دون پایه بودن زنان در دیدگاه اسلام و نجس بودن غیر مسلمانان و … ) ایشان با زیرکی بلافاصله پاسخ دادند : بل لاحافظ علی طهارتک ! فرمودند بلکه بر عکس تو آنقدر با ارزش و پاک هستی که چنین تماس هایی حریم قدسی و زنانه تو را می آلاید … این جواب حکیمانه و عارفانه و عمیق و هوشمندانه نه تنها توطئه او را خنثی کرد بلکه کار بر عکس شد و جمعیت مسیحی حاضر بیشتر به وجد آمده و به ایشان ارادت بیشتری پیدا کردند.   امام موسي صدر

علامه محقق حاج شیخ محمد تقی شیخ شوشتری فرمود:

«اف بر مسلمانی که در هفته یک روز را برای تحصیل مسایل حلال و حرام قرار نمی دهد. امام صادق فرمود:چه قدر قبیح است که هفتاد سال از عمر یکی از شما بگذرد و آداب نماز خواندن خود را نداند. امام زمان شکایت دارد که اعمالت را که بر او عرظه می دارند، چه معصیت ها دارید. سایر انبیاء و ملائکه نیز شکایت دارند.»